In de natuur is de bodem bijna altijd bedekt door begroeiing of organisch materiaal. Dit zorgt er voor dat de bodem beschermd is tegen de invloed van zon, regen en wind.

In de tuinbouw is de bodem na planten of zaaien enige tijd onbedekt. Door het opbrengen van organisch materiaal op de bodem tussen de planten, trachten we deze bescherming in de natuur te imiteren.

In dit experiment gaan we in plaats van de traditionele manier van werken – in het voorjaar wordt mest uitgereden en ondergewerkt waarna er tijdens het teeltseizoen verschillende grondbewerkingen gedaan worden en daarna de grond kaal blijft – nu een mengsel groenbemesters aanbrengen. Daardoor ligt de grond niet meer braak en kijken we welk effect dit heeft op de bodem.

Om het bodemleven zijn goede werk te laten doen, willen we de grond zo veel als mogelijk bedekt houden. Met dit experiment vergelijken we 5 levende, permanente bodembedekkers:

1. witte klaver
2. tijm
3. viooltje
4. kruipend zenegroen
5. steenbreekvaren

Door de grond zo min mogelijk te beroeren willen we de bodem-biodiversiteit verhogen. De dikke laag compost zorgt er voor dat er geen licht op de grond valt en dat onkruiddruk lager is. Hier vergelijken we 3 soorten bodembedekking:

1. dikke laag compost
2. mulch met hooi
3. geen bodembedekker